Blog Konserwatorów: Konserwacja fortepianu F.J. Nowicki ok.1906 r. (sierpień 2014 r.)

Fortepian F. J. Nowicki trafił do pracowni w bardzo złym stanie z licznymi ubytkami mechanicznymi, przetarciami, pęknięciami, ze zdemontowaną ramą, bez strun, z niekompletnymi okuciami. Po sklejeniu rozchwianych połączeń i uzupełnieniu ubytków przygotowano obudowę fortepianu do malowania. Założono podkład poliestrowy, czarny oraz wykonano rekonstrukcję warstwy wykończeniowej czarną farbą poliestrową. Całość przepolerowano na wysoki połysk. Elementy mosiężne wypolerowano. Wybielono nakładki klawiszy. Wykonano regulacje mechanizmów.

Z żeliwnej ramy usunięto zniszczoną powłokę wykończeniową, założono izolacyjną warstwę politury szelakowej, wyrównawczą warstwę szpachlówki poliestrowej oraz czerwony podkład miniowy. Wykończono pastą pozłotniczą Goldfinger (Rowney).

Po montażu ramy w obudowie uzupełniono wszystkie filce podklawiaturowe i podstrunne. Po demontażu kołków wykonano kalibrowanie otworów pod nowe kołki stroikowe. Następnie zamontowano nowe struny z zaczepami indywidualnymi dla każdej i wykonano wstępne wypięcie rezonansu, strojenie wyrównawcze, masowanie strun, korektę ułożenia młotków na strunach oraz powtórne strojenie. Zamontowno klawiaturę, następnie

klapę klawiatury, klapę skrzydła i dopasowano klucz zamka.

W efekcie powyższych prac konserwatorskich fortepian odzyskał nie tylko swój pierwotny wygląd, ale co ważniejsze stał się pełnowartościowym i wysokiej klasy instrumentem muzycznym.

Na koniec słów kilka o autorze fortepianu:

Feliks Julian Nowicki (zm.1912) - fortepianomistrz, majster cechowy, podstarszy i starszy cechu. W 1888 r. uzyskał tytuł majstra cechowego za pianino zbudowane pod okiem A. Janiszewskiego i J. Dutza. Od 1880 roku prowadził warsztat, poszerzając jego działanie w 1882 r. o produkcje fortepianów i pianin. Wytwórnia Nowickiego mieściła się w Warszawie przy ul: Łuckiej18. Fabryka dynamicznie rozwijała się, zyskując uznanie i renomę. Pod koniec XIX w. posiadała filie w: Sosnowcu, Białymstoku i Łomży, a po 1900 r. w Piotrkowie, Łodzi, Lublinie i Kamieńcu Podolskim. Nie należał do ścisłej czołówki, jednak ceniony był za wykończenie i piękną barwę dźwięku swoich pianin.

Znany był również ze stylowych, pięknie zdobionych snycerką obudów instrumentów. Ponad połowę produkcji eksportował do Rosji. W 1902 r. wytwórnia Nowickiego zbudowała 50 fortepianów i 100 pianin przy zatrudnieniu 28 osób. Po śmierci pryncypała (1912 r.) do około 1939 r. fabrykę prowadzili z mniejszym powodzeniem spadkobiercy. Zajmowali się głównie naprawami i wynajmem instrumentów. Do dzisiaj zachowało się wiele instrumentów Nowickiego, m. in. neorenesansowe pianino wykonane na wystawę paryską w 1902 r., obecnie własność RTV Warszawa.

Zdobyte medale i nagrody:
· Warszawska Wystawa Muzealna w 1890 r. - wielki srebrny medal,

· Niżny Nowogród w 1896 r. - złoty medal,

· Lublin 1901 r. - dyplom uznania,

· Paryż1902 r. - złoty medal, dyplom honorowy, krzyż zasługi.

Numery seryjne produkcji:

· ok. 1885 r. - 126

· ok. 1895 r. - 390

· ok. 1900 r. - 819

· ok. 1901 r. - 994

· ok. 1905 r. - 1601

· ok. 1907 r. - 1871

· ok. 1909 r. - 2007

Fortepian przed konserwacją

Klapa skrzydła w trakcie konserwacji

Obudowa w trakcie konserwacji

Klapa skrzydła w trakcie konserwacji

Rama w trakcie konserwacji

Rama w trakcie konserwacji-podkład miniowy

Rama po wyzłoceniu zamontowana na płycie rezonansowej

Wymiana kołków stroikowych

Zakładanie filców podstrunnych

Rama na płycie rezonansowej

Napis informacyjny na płycie rezonansowej:
Parowa Fabryka
Fortepianów i Pianin
w Warszawie
ulica Łucka Nr 18, dom własny
Kantor i Skład Główny: Nowy Świat Nr 38.
Odznaczona Nagrodami:
Medal srebrny wielki Warszawa
Medal złoty Niżnijnowgorod
Dyplom uznania- Lublin
Krzyż uznania- Paryż
Medal złoty- Paryż
Filie:
Piotrków,
Łódź
Sosnowiec,Lublin,
Kamieniec Podolski
Nr 1688